Arbatowe sentymenty A. Osieckiej
Uduchowiony wieczór bardów jako wydarzenie kulturalne lub na imprezę promocyjną

Jest to recital Eleny Rutkowskiej na kanwie piosenek Okudżawy, Wysockiego i Wertyńskiego z nawiązaniem do osobistych emocji i twórczości Agnieszki Osieckiej oraz wspomnień jej przyjaciół. Występ z fenomenalnym krakowskim pianistą Walentynem Dąbrowskim i towarzyszącym im gitarzystą. Elena Rutkowska nagrała recital na płycie pt "Rosyjskie sentymenty Agnieszki Osieckiej" i podbiła serca słuchaczy podczas koncertów na żywo i retransmisji na antenie Polskiego Radia.

Aktualne występy

Wcześniej:

"Arbatowe sentymenty Agnieszki Osieckiej" były "Rosyjskie" w początkowej nazwie i prezentowane później tylko jako "Wieczór bardów"

Recital powstał pod patronatem artystycznym Programu I Polskiego Radia, na kanwie piosenek Bułata Okudżawy, Włodzimierza Wysockiego i Aleksandra Wertyńskiego oraz wspomnień samej Agnieszki Osieckiej i jej przyjaciół.

Koncerty dla szerszej publiczności spotkają się zawsze z entuzjastycznym przyjęciem, jak np. w Łodzi na Festiwalu Czterech Kultur lub w sopockim Teatrze im A. Osieckiej i studio radiowym w Warszawie. Elena zaprezentowała także fragmenty recitalu, jako gwiazda festiwalu im. Anny German.

Agnieszka Osiecka zafascynowana twórczością rosyjskich bardów przetłumaczyła wiele ich piosenek.

Elena Rutkowska oczarowana twórczością i życiem Agnieszki Osieckiej oraz jej przyjaciela, niezapomnianego Bułata Okudżawy, przedstawia mało znane, bardzo ciekawe i niezwykłe historie.

Recital stał się absolutnym hitem w rosyjskim repertuarze estradowym Eleny Rutkowskiej. Podbił już serca wielu słuchaczy Jedynki Polskiego Radia, a nakład płyty CD był wielokrotnie wznawiany.

Ten rewelacyjny muzyk występuje w zespołach bluesowych, jazzowych i rockowych i potrafi doskonale improwizować oraz tworzyć kompozycje na podstawie improwizacji jazzowych lub folkowych.

Gra na fortepianie, instrumentach klawiszowych, melodyce, akordeonie oraz gitarze, gitarze basowej i kontrabasie

Jest absolwentem wydziału muzykologii Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy w Kijowie. Po ukończeniu studiów pracował jako informatyk muzyczny. Wydał dwa albumy z własną muzyką zaaranżowaną komputerowo. Brał udział w programie edukacyjnym Fundacji Lutnia Staropolska. Od 1984 roku grał w wielu różnych zespołach muzyki rozrywkowej oraz poważnej.

Mieszka od wielu lat w Krakowie i zajmuje się muzyką folkową: ukraińską, rosyjską, polską, gruzińską, ormiańską, cygańską, żydowską, irlandzką, amerykańską itp. Współpracuje z teatrami przy recitalach polskiej piosenki aktorskiej i poezji śpiewanej wraz z Alicją Kubaszewską, Alicja Tanew, Anną Żeber, Alicją Bienicewicz, Justyną Kabałą, Żanetą Zawadzką, Tadeuszem Ziębą i in

Z przyjaciółmi założył i prowadzi projekt "Artchata, czyli malarsko- muzyczno- poetycki dom pracy twórczej zawieszony pomiędzy Krakowem, Bieszczadami i wieloma innymi przychylnymi twórcom miejscami Europy".

Bułat Okudżawa jest dla Polaków kimś więcej niż pieśniarzem i kimś więcej niż poetą. Jest żywą legendą. Już w latach siedemdziesiątych, kiedy razem z Janem Borkowskim prowadziliśmy pierwsze - niemal konspiracyjne - nagrania Okudżawy w warszawskim radio, przychodzili obcy ludzie i przynosili Bułatowi kwiaty. I teraz, po jego polskich koncertach, przeciska się nieraz ktoś przez tłum i mówi jedno słowo: "Dziękuję". Osobliwa to jest komunia serc, osobliwa harmonia: to polsko - bułatowskie porozumienie.

Przecież po latach, kiedy piosenki Okudżawy objawiły się światu, trafiły tutaj na grunt - wydawałoby się - nieprzychylny. Wszystko co radzieckie było przyjmowane podejrzliwie i niechętnie. Tymczasem pieśni Okudżawy porwały polską publiczność wszystkich pokoleń, i poderwały ją do wspólnego lotu. Trudno mi, po wielu latach romansu Okudżawy z Polską, bardzo trudno mi powiedzieć jasno, gdzie tkwi sekret tej chemii? Może w subtelności? W braku patosu, w dyskrecji buntu? W braku tromtadracji? W auto - ironii? W poezji, która nigdy nie jest czczym poetyzowaniem? W muzyce, która choć wierna Wertyńskiemu, nie stacza się ani na chwilę w tandetny szloch i bełkot? A może w tym, że te piosenki dla każdego są trochę inne, każdemu innymi się wydają, a czynią to tak szlachetnie, jakby szeptały nam do ucha?

Nie wiem, radabym żeby każdy sobie sam odpowiedział na to pytanie, i żeby odpowiadał sobie długo, długo, póki nuta trwa.

14 sierpnia 2006 r.

Teatr Atelier
im. Agnieszki Osieckiej

Występ z recitalem "Rosyjskie sentymenty Agnieszki Osieckiej" w sopockim Teatrze Atelier był marzeniem Eleny Rutkowskiej. Zrealizowała je z publicznością, która wypełniła salę do ostatniego miejsca. Osoby dla których zabrakło miejsca, będę mogły z pewnością zobaczyć ten program w innym terminie. Każdy występ z recitalem przygotowany jest zawsze bardzo staranie, indywidualnie i stosownie do miejsca, ale w Teatrze Atelier stworzona została niepowtarzalna atmosfera, która mogła powstać tylko w tym miejscu. Sopot był dla Agnieszki Osieckiej wyjątkowym miejscem, a w 2006 roku przypadał także jubileusz 70 lecia jej urodzin. Przed występem Elena Rutkowska udzieliła dla Radia Gdańsk wywiadu w Spatifie, który był miejscem, gdzie Agnieszka Osiecka spędzała wiele czasu i spotykała się z przyjaciółmi. Serdeczne podziękowania za wsparcie medialne dla:

AGNIESZKA OSIECKA O ATELIER

Życie, 11.03.1997
Jestem bardzo szczęśliwa. Mam bardzo miłe miejsce w życiu. Od trzech lat związana jestem z małym teatrem "Atelier" w Sopocie. To teatr, który przypomina mi atmosferę STS-u. Prowadzi go André Hübner - Ochodlo. Sam śpiewa i reżyseruje, ale przede wszystkim jest dla nas tym, kim dla STS-u był Jerzy Markuszewski. Teraz będę miała drugi dom w Sopocie, kupię mały jacht...

Głos Wybrzeża, 23-25.08.1996
Dzięki André Hübnerowi - Ochodlo i młodym kolegom, podskoczyłam wyżej ponad Okularników, czy Niech żyje bal. Weszłam w jakiś sen , surrealizm... Bardzo się cieszę, że współpracuję z tym teatrem (...) Piosenkami do spektaklu "Apetyt na śmierć" wzniosłam się ponad wszystko, co w życiu zrobiłam.

Głos Wybrzeża, lato 1996
Jestem w siódmym niebie, bo Sopot był zawsze dla mnie miejscem szczęśliwym.

Wieczór Wybrzeża 1-3.12.1995
Kochać to najważniejsze w życiu. Choć trzeba pamiętać, że z miłością wiąże się ogromne cierpienie. A poezja, która tworzę, to przekształcenie cierpienia w piękno. Czasem wychodzą z tego nawet pogodne wiersze:

Szeptem przeleciał
ptak nad moją głową.
Dziś, może wczoraj
w moich włosach
zagnieździł się ptak.
Mówi tak: poczekaj,
wszystko wróci.
Książki, mężczyźni,
zwierzęta,
nawet mały
niebieski ołówek
- znalazłam taki niedawno w Sopocie

Z Eleną Rutkowską wystąpił Walenty Dubrowskij
i mistrz gitary klasycznej Valeriy Filipov,  który zaprezentował 
także swój wokal oraz grą na pile śpiewającej i fletni Pana.

Valeriy Filipov mieszka w Polsce, ale urodził się w Kijowie, gdzie z wyróżnieniem ukończył Liceum Muzyczne w klasie gitary, a następnie Konserwatorium im. P. Czajkowskiego uzyskując dyplom w trzech specjalnościach - wykonawca koncertowy, dyrygent, nauczyciel gry na gitarze klasycznej. Jest wykonawcą klasycznych utworów Sora, Giulianiego, Tarrego, Albeniza i Villi - Lobosa oraz autorem licznych oryginalnych gitarowych opracowań wykonywanych przez siebie utworów. Do wydania przygotował gitarowe aranżacje z różnych dziedzin muzyki - począwszy od Mozarta, Bethovena poprzez muzykę folkloru różnych krajów a także kolędy polskie i niemieckie na standardach jazzowych i melodiach "The Beatles" kończąc. Prócz tego komponuje własne utwory. Gra na nie tylko gitarze, ale jawi się jako multiinstrumentalista proponując interesujący i urozmaicony program obejmujący utwory wykonywane na harmonijce ustnej, pile śpiewającej i fletni Pana, na których zagrał m.in. w Filharmonii Bałtyckiej, podczas koncertu z okazji jubileuszu 25 lat działalności artystycznej Cappelli Gedanensis.

Koncertował w Rosji, Czechach, Słowacji, Niemczech, Dani oraz na Ukrainie i Litwie. Na co dzień bierze udział w koncertach kameralnych organizowanych przez Bałtycką Agencję Artystyczną BART, Agencję Avanti, Pol-Art. Występuje m.in. w Operze Bałtyckiej w Gdańsku, Teatrze Muzycznym i Teatrze Miejskim w Gdyni, na Zamku Joannitów w Skarszewach, elbląskiej galerii EL. Wiele znanych osobowości podziwiając jego talent brało udział w jego występach, m.in. Małgorzata Potocka, Andrzej Rosiewicz, a on sam miał okazję występować z zespołem "Gang Marcela", Rudim Schubertem, Piotrem Gąsowskim i innymi.